Długość ciała 21 - 26 cm
Rozpiętość skrzydeł 35 - 44 cm
Masa ciała 75 - 95 g
Łacińska nazwa tego ptaka to dendrocopos major. Odróżniającą cechę samca od samicy to czerwona plamka z tyłu głowy, czego samica nie ma. Dzięcioła dużego można spotkać w wszelkiego rodzaju lesie, szczególnie z sosną i świerkiem, w większych parkach miejskich. Dzięcioł duży jest najpospolitszy z dzięciołów w Polsce. Żaden dzięcioł w Polsce nie umie tak dobrze wykuć dziuple w twardym drewnie oprócz dzięcioła czarnego. Lecz, jak może to kuje dziuple w miękkim drewnie np. w osikach i olchach. Bardzo często dzięcioł ten wykuwa dziuple tuż pod hubą, co sprawia wrażenie wejściowego daszka. Wykuwaniem dziupli zajmuje się szczególnie samiec. Otwór dziupli wynosi ok 5 na 6 cm i jest położony ok. 1 do 20 m nad ziemią. Dzięcioł duży jest wielką pomocą dla sikor, muchołówek itd., dlatego, że corocznie wykuwa nową dziuple, co sprawia, że np. zeszłoroczne dziuple są użytkiem gniazda dla tych ptaków. Samica składa zazwyczaj 4 do 7 jaj, czasem nawet 8, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 11 - 12 dni. Młode przebywają w dziupli mniej więcej 3 - 4 tygodnie. Później, gdy już opuszczają dziuplę, rodzice karmią jeszcze przez 10 dni. Jeden lęg w roku. Dzięcioł duży jest chętny do karmnika, oczywiście gdy będzie odpowiedni pokarm. Należałoby dać mu słoninę i kule tłuszczowe. Pokarmem dzięcioła dużego wiosną i latem to larwy owadów, mrówki, nektar, nasiona sosny i świerka (w innych rejonach także buka) a czasem małe pisklęta innych ptaków lub jaja, jesienią i zimą może się także żywić owocami i padliną. Szczególnie zimą możemy zobaczyć kuźnie dzięcioła dużego na drzewie czyli wkute szyszki w popękaną korę. Jest ptakiem uważnym i ostrożnym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz